Pies tej rasy wyglądem łudząco przypomina swojego dzikiego przodka – wilka. Wilczury te mają cechy charakteru bliskie naturze i znacznie odbiegają swoim wyglądem i charakterem od współcześnie znanych ras psów. Mimo, że z pozoru mogą wzbudzać w ludziach dystans, a nawet i przestrach – są to psy przyjazne i oddane człowiekowi, które idealnie sprawdzają się w roli psów do towarzystwa.
Saarlooswolfhond – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: do 75 cm
- Sierść: długowłosa z podszerstkiem
- Długość życia: 12-14 lat
- Waga: 30-50 kg
Saarlooswolfhond– wzorzec rasy
Pies tej rasy cechują się charakterystycznym wyglądem przypominającym wilka. Ten mocnej budowy pies o długich kończynach wzbudza respekt i szanowanie z uwagi na swój nietuzinkowy wygląd. Wilczur Saarloosa według klasyfikacji FCI należy do grupy psów pasterskich i zaganiających, ale nie wymaga prób pracy. Typowe cechy psa rasy Saarlooswolfhond to:
- Głowa sprawiająca wrażenie wilczej o klinowatym kształcie
- Dobrze rozwinięte łuki jarzmowe
- Szeroka i płaska czaszka
- Lekko zaznaczony stop
- Prosty nos z mocno pigmentowaną truflą nosową
- Przylegające, nie obwisłe wargi
- Niezbyt masywna szczęka, proporcjonalna do czaszki
- Nieznacznie zarysowana żuchwa
- Mocne szczęki
- Żółte oczy o kształcie migdałowatym, osadzone nieco skośnie
- Przylegające powieki
- Wyraz wzroku czujny i inteligentny, ale nie nerwowy
- Średniej wielkości, trójkątne uszy osadzone na wysokości oczu
- Sucha, dobrze umięśniona szyja ozdobiona grzywą
- Prosty i mocny hrzbiet
- Niezbyt szeroka klatka piersiowa z normalnie wysklepionymi żebrami
- Lekka i wilcza sylwetka
- Nieznacznie podkasany brzuch
- Gruby ogon z obfitym owłosieniem sięgający przynajmniej do stawu skokowego
- Proste i dobrze umięśnione kończyny o niezbyt ciężkim kośćcu
- Zajęcze, dobrze wysklepiona palce z mocnymi opuszkami
Szczególną cechą Wilczurów Saarloosa jest ich wyjątkowy sposób poruszania się, który znacznie odbiega od chodu psów innych ras. Saarlooswolfhond porusza się lekkim chodem, w którym głowa i szyja ułożone są niemalże poziomo. Psy poruszają się kłusem z niezbyt długim krokiem, dzięki czemu praktycznie wcale nie męczą się nawet podczas długich dystansów.
Kolejną charakterystyczną cechą psów tej rasy jest ich okrywa włosowa, która ulega znacznym zmianom w zależności od sezonu. Zimą psy posiadają obfity podszerstek, który ma za zadanie chronić psa przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Włos okrywowy tworzy grubą szatę okrywającą całe ciało psa i układa się w charakterystyczną grzywę wokół szyi. Latem natomiast znacznie zmniejsza się ilość podszerstka, a ciało psa pokrywa głównie włos okrywowy. Wilczur Saarloosa cechują się także specyficznym umaszczeniem w różnych wariantach:
- Maść wilcza i dzicza w odcieniach od jasnego do ciemnego z czarno pigmentowanymi wargami, powiekami i nosem,
- Maść płowa i brązowa, zwana leśną „bos” z czekoladową barwą powiek, nosa i warg,
- Maść biała do jasnokremowej z czarną lub czekoladową pigmentacją nosa, warg i powiek.
Saarlooswolfhond – charakter
Psy te cechują się silnym, dumnym charakterem oraz żywym usposobieniem. Cechy te zawdzięczają swojemu przodkowi – wilkowi europejskiemu. Wilczury te są niezależne, przez co nie zawsze muszą słuchać poleceń swojego właściciela. Psy te wykazują podejrzliwość wobec obcych, do których odnoszą się niepewnie i z rezerwą. Dla swojego właściciela natomiast są bardzo przyjazne i oddane, ale nigdy nie będą w 100% posłuszne. Ta cecha charakteru powinna być respektowana przez opiekuna, który będzie rozumiał charakter tego nietypowego psa. Saarlooswolfhond ma skłonność do ucieczki w sytuacjach stresowych, a gdy nie ma takiej możliwości – może reagować agresją. Zdecydowanie nie są to psy dla niedoświadczonego hodowcy, ponieważ ich siła charakteru jest niezłomna i nie da się jej okiełznać. Wilczury te zwykle dobrze dogadują się z innymi psami, z którymi chętnie współpracują jako wataha. W warunkach domowych są w stanie dogadać się także z kotami, ale na dworze uciekająca zwierzyna może rozbudzić ich instynkt łowiecki, co może skończyć się tragicznie. Wobec dzieci Saarlooswolfhond jest czuły i opiekuńczy, ale z uwagi na swoje duże rozmiary nie powinien zostawać z nimi bez nadzoru.
Saarlooswolfhond – długość życia
Średnia długość życia Wilczura Saarloosa wynosi około 12-14 lat. Psy pochodzące z renomowanych hodowli powinny być przebadane na obecność chorób genetycznych, dzięki czemu szczenięta nie powinny być obciążone żadnymi wadami. Zbilansowana dieta i odpowiednia dawka ruchu są kluczowe, aby utrzymać Wilczura Saarloosa w dobrym zdrowiu fizycznym i psychicznym. Ważna jest także odpowiednia profilaktyka w postaci terminowych szczepień i odrobaczeń, a także regularne badania krwi. Właściciel powinien zadbać także o całoroczne podawanie psu preparatów przeciwko pchłom i kleszczom, dzięki czemu ryzyko zachorowania na śmiertelną babeszjozę znacznie spada. Z uwagi na długą grzywę najlepiej zrezygnować z preparatów w formie obroży czy kropli i zdecydować się na tabletki.
Saarlooswolfhond – zdrowie
Psy tej rasy cechują się wyśmienitym zdrowiem, a choroby wrodzone w tej rasie zdarzają się naprawdę rzadko. Saarlooswolfhond wykazuje dużą wytrzymałość na ból, przez co przez długi czas może maskować objawy choroby, dlatego tak ważna jest profilaktyka i badania kontrolne. Należy pamiętać, że psy ras pierwotnych dojrzewają dość późno, bo pierwsza ruja może pojawić się u suk nawet w wieku 1,5 – 2 lat. Ruje występują zazwyczaj sezonowo raz w roku, co musi mieć na uwadze właściciel planujący rozmnażanie swojego psa rasy Saarlooswolfhond.
Saarlooswolfhond – pielęgnacja
Pielęgnacja Wilczura Saarloosa nie jest skomplikowana. Sierść psa z uwagi na obecność podszerstka wymaga dokładnego wyczesywania co najmniej 2 razy w tygodniu, co znacznie ograniczy ilość wypadniętej sierści w mieszkaniu. W okresach przejściowych wiosną i jesienią podszerstek może wypadać z większą intensywnością, co może narzucić konieczność wyczesywania psa nawet codziennie. Należy unikać zbyt częstych kąpieli, ponieważ skóra Saarlooswolfhonda jest wrażliwa i może zostać podrażniona przez środki czystości. Kąpiel powinna odbywać się najczęściej raz na 3-4 miesiące. W tym celu właściciel powinien zwilżyć sierść ciepłą wodą i dokładnie wyszorować skórę specjalnym szamponem hipoalergicznym przeznaczonym dla psów. Produkt należy dokładnie spłukać, ponieważ może powodować podrażnienia.
Najnowsze zalecenia lekarzy weterynarii mówią, że należy szczotkować zęby psa z częstotliwością co najmniej 2-3 razy w tygodniu. Saarlooswolfhond może niechętnie poddawać się tego typu zabiegom, dlatego należy przyzwyczajać go do szczotkowania zębów już w wieku szczenięcym i obficie nagradzać po zakończonym zabiegu. Zęby należy myć specjalną pastą do zębów przeznaczoną dla psów oraz gumową szczoteczką lub szczoteczką z miękkim włosiem. Regularne szczotkowanie usuwa płytkę bakteryjną i zapobiega odkładaniu się kamienia nazębnego, który powoduje stan zapalny jamy ustnej i silny dyskomfort.
Co jakiś czas warto kontrolować długość pazurów wilczura, ponieważ mają ode tendencję do przerastania. Psy ścierają sobie pazury samoistnie podczas spacerów, ale czasem może to być niewystarczające. Wtedy właściciel powinien własnoręcznie skrócić pazury psa za pomocą specjalnych cążek uważając, aby nie uszkodzić macierzy paznokcia, ponieważ może to spowodować niewielkie krwawienie i dyskomfort.
Saarlooswolfhond – żywienie
Pies rasy Saarlooswolfhond powinien spożywać pełnoporcjową dietę w postaci komercyjnej karmy suchej lub mokrej. Właściciel może także spróbować przygotowywać psu posiłki samodzielnie, ale taka dieta musi zostać odpowiednio zbilansowana, aby pokrywała wszelkie potrzeby żywieniowe psa. Zdecydowanie korzystniejsze finansowo będzie karmienie psa gotową suchą karmą, które są znacznie tańsze niż karmy puszkowane. Kupując karmę suchą należy pamiętać, że granulki dość szybko się psują, dlatego wskazany jest zakup opakowania, które zostanie zjedzone przez psa maksymalnie w ciągu dwóch tygodni.
Saarlooswolfhond – szkolenie i wychowanie
Aby wilczarz wyrósł na jak najlepszego kompana człowieka niezbędne jest jak najszybsze rozpoczęcie odpowiedniego szkolenia. Szczenięta powinny być jak najszybciej socjalizowane, aby w dorosłym życiu nie reagować lękiem na każdą nową sytuację. Saarlooswolfhond nigdy nie będzie psem doskonale posłusznym, ale mimo to uwielbia trenować z człowiekiem, o ile właściciel zadba o różnorodność poleceń i przyjazną atmosferę. Wbrew pozorom są to psy wrażliwe, które szybko mogą zareagować lękiem i bać się nerwowego trenera. Przy odpowiednim szkoleniu Wilczury Saarloosa osiągają wysokie wyniki w konkursach typu nosework czy mantrailing.
Saarlooswolfhond – szczeniaki i hodowla
Szczenięta rasy Saarlooswolfhond wymagają szczególnej uwagi i troski. Psy tej rasy mają tendencję do zachowań lękliwych, dlatego hodowca powinien zadbać o ich wczesną socjalizacje zanim wyruszą do nowego domu. Szczenięta powinny posiadać metrykę urodzenia i książeczkę zdrowia, w której zawarte są wpisy potwierdzające odbyte szczepienia i odrobaczenia. Obowiązkiem właściciela jest ukończenie cyklu szczepień podstawowych, aby szczenię zyskało odporność na choroby śmiertelne takie jak parwowiroza czy nosówka. Podczas pierwszej wizyty szczenięcia u lekarza weterynarii zostanie ułożony kalendarz szczepień i odroabczeń, którego sumiennie musi przestrzegać nowy właściciel Saarlooswolfhonda. Do momentu przyjęcia ostatniej dawki szczepienia niezalecane są kontakty z innymi psami i środowiskiem zewnętrznym, ponieważ stanowią one potencjalne źródło groźnych zarazków.
Saarlooswolfhond – cena
Cena zakupu szczenięcia rasy Saarlooswolfhond z certyfikowanej hodowli wynosi około 4 tysięcy złotych. Należy jednak mieć na uwadze, że nie jest to rasa szczególnie popularna w Polsce, dlatego czas oczekiwania na miot może wynosić nawet kilka lat. Zainteresowany zakupem właściciel powinien wybrać sprawdzoną hodowlę zrzeszoną w ZKWP, dzięki czemu ma pewność, że psy mieszkają w dobrych warunkach, a hodowla działa legalnie mając na celu dobro zwierząt. Zakup psa z pseudohodowli wspiera nielegalne działania hodowców, którzy często prowadzą nieetyczny rozród zwierząt. Takie psy mogą posiadać różne wady wrodzone wynikające z braku selekcji genów. Często zdarza się, że szczenięta nie zostały odpowiednio zaszczepione i do nowego domu trafiają w stanie zagrażającym życiu.
Saarlooswolfhond – historia rasy, ciekawostki
- Za twórcę rasy uważa się Leenderta Saarloosa, który uważał, że współczesne psy zostały za bardzo uczłowieczone. Z tego powodu chciał przywrócić swojej ulubionej rasie, jaką były owczarki niemieckie, ich pierwotne cechy charakteru.
- Psy, które były przodkami rasy to owczarek niemiecki w typie pruskim o imieniu Gerard van der Fransenum oraz wilczyca Fleuri pochodząca z syberyjskiego podgatunku wilka europejskiego. Z kojarzeń powstała rasa psów posiadających w żyłach ¼ krwi wilczej.
- Początkowo rasa sprawdzała się jako psy pracujące z niewidomymi, ale z czasem, gdy w ich genach wzrastał odsetek wilczych cech, ich zdolność do pracy została zagubiona. Obecnie psy te użytkowane są jako psy do towarzystwa.
Saarlooswolfhond – dla kogo?
Psy tej rasy zdecydowanie nie nadają się dla niedoświadczonego opiekuna. Jeśli właściciel wymaga od psa całkowitego posłuszeństwa – w przypadku Saarlooswolfhond znacznie się zawiedzie. Dlatego idealnym właścicielem dla psa tej rasy będzie osoba doświadczona, która zna potrzeby i cechy charakteru tego niezwykłego psa. Najlepiej, gdyby pies mieszkał na wsi lub na niezbyt zaludnionym terenie, ponieważ gwar dużego miasta może być dla niego przerażający. Z uwagi na dużą potrzebę ruchu, właścicielem psa tej rasy powinna być osoba aktywna, która zadba o codziennie zmęczenie fizyczne oraz umysłowe psa.
To może Cię zainteresować:
Brak powiązanych postów
